مجله خبری-سبک زندگی نگار: طراحی از چهره موضوعی که مورد علاقه همه طراحان بوده و هست، مبحث طراحی از چهره است. بسیاری از افراد حتی پیش از آغاز به طراحی، تلاشهای فراوانی در این زمینه داشته و فعالیتها و تمرینات مربوط به طراحی را منحصر به موفقیت در ترسیم چهره میدانند.
برای طراحی از چهره لازم است که مدل مناسبی داشته باشید. شما میتوانید از اشخاص اطراف خودتان درخواست کنید تا به عنوان سوژه با شما همکاری کنند، در غیر این صورت به کمک آینهای به اندازه متوسط (که از چهره خودتان کوچکتر نباشد) به طراحی از چهره خودتان بپردازید. پس از کسب مهارت کافی، میتوانید از روی تصاویر و عکسها نیز طراحی کنید ولی در هر حال تأکید ما بر طراحی از سوژه عینی است، نه ذهنی.
برای طراحی از چهره، ابتدا بیضی تخم مرغی شکلی را به عنوان سر، در نظر گرفته، ترسیم نمایید. یک خط عمودی، دو نیمه چپ و راست چهره را به وجود میآورد و با ترسیم یک خط افقی که بیضی را به چهار قسمت مساوی تقسیم میکند، محل چشمها در چهره مشخص میشود. چنانچه خط افقی را به پنج قسمت مساوی تقسیم کنید، اندازه چشمها مشخص میشود.
شما متوجه میشوید که فاصله بین دو چشم، برابر با یک چشم است نیمه بالای چهره را برای ابرو، پیشانی و موها در نظر گرفته و در نیمه پایینی به سراغ خط عمدی وسط چهره رفته و به کمک آن محل قرار گیری اجزای دیگر چهره را پیدا میکنیم.
اگر از خط افقی تا پایین بیضی را به دو نیمه تقسیم کنیم، نوک بینی بر روی این نقطه واقع میشود. از این نقطه تا انتهای بیضی را نیز به نسبت یک سوم و دو سوم علامت گذاری میکنیم تا خط میان لبها نیز مشخص شود.
پیش از آغاز به طراحی، تمرین مشاهده را انجام دهید. با دقت به چشمهای خودتان در آینه نگاه کنید، دو گوشه داخلی و خارجی چشم، نسبت سفیدی و سیاهی کره چشم، حالت پلکها و حرکت مردمک در سراسر چشم را بررسی نمایید.
با مطالعه حالت چشم افراد در مواقع مختلف (تماشای تلویزیون، مطالعه، خشم، شادی، گریه، هیجان، تفکر و ...) بپردازید و آنها را بارها و بارها، هم به صورت ذهنی و هم به صورت مشاهده دقیق مرور کنید. ویژگیهای متفاوت چشم افراد سالخورده و کودکان را مقایسه نمایید.
• فرم ساده چشم شبیه یک بیضی است که دو گوشه آن با هم تفاوت دارند. گوشه خارجی، زاویهای بسته دارد و تا سرحد تیرگی مردمک، مثلث کشیدهای را به وجود میآورد.
• گوشه داخلی، زاویه بازتری دارد و نسبت به گوشه خارجی، شکل مثلث کوچکتری را به خود میگیرد.
• مردمکها بدون استثنا شکل دایره دارند، در حالت نگاه عادی، قسمتی از مردمک زیر پلک پنهان است. پس مراقب آن باشید که دایره مردمک را به طور کامل ترسیم نکنید، زیرا در این حالت، چشمها حالت وحشت زده یا متعجب به خود میگیرند.
• با حرکت مردمک به سمت راست یا چپ، حجم پلک نیز کمی تغییر میکند. پلکهای بالا و پایین با هم تفاوت عمدهای دارند و حجم مژهها در پلکها نیز متفاوت است.
چشمها را نخست به طور جداگانه بررسی و ترسیم نمایید. پس از تسلط کافی، به طراحی از هر دو چشم بپردازید. به فاصله چشمها از یکدیگر (که برابر با اندازه یک چشم است) و هماهنگی و تناسب مردمکها با یکدیگر توجه داشته باشید.
طرحها را کم رنگ بکشید و به ارزش خط توجه داشته باشید. در ترسیم مژهها اغراق نکنید، آنها را با حجم و اندازه واقعی بکشید. معمولاً برای پلک پایین چشم، از خط کم رنگ نازک، یا پهنای نوک مداد استفاده میشود.
برای ترسیم پلک پایین و چین و چروکها به جای خط، از سایه کم رنگ پهنای مداد هم استفاده میکنند. پس از تمرین کافی، چشمها را با ابروها بکشید. از ترسیم فرم چشم به طور ذهنی اکیداً خودداری کنید.
پیش از آغاز به طراحی، تمرین مشاهده را انجام دهید. با دقت به چشمهای خودتان در آینه نگاه کنیند، دو گوشه داخلی و خارجی چشم، نسبت سفیدی و سیاهی کره چشم، حالت پلکها و حرکت مردمک در سراسر چشم را ببینیند.
با مطالعه حالت چشم افراد در مواقع مختلف (تماشای تلویزیون، مطالعه، خشم، شادی، گریه، هیجان، تفکر و...) کمک میکند تار بتوانید طراحی دقیقی از چشم داشته باشید در ضمن سعی کنید آنها را بارها و بارها، هم به صورت ذهنی و هم به صورت مشاهده نگاه کنید. ویژگیهای متفاوت چشم افراد سالخورده و کودکان کمک میکند بتوانید طراحی چشم هاتان قوی شود.
♦ فرم ساده چشم شبیه یک بیضی است که دو گوشه آن با هم تفاوت دارند. گوشه خارجی، زاویهای بسته دارد و تا سرحد تیرگی مردمک، مثلث کشیدهای را به وجود میاورد.
♦ گوشه داخلی، زاویه بازتری دارد و نسبت به گوشه خارجی، شکل مثلث کوچک تری را به خود میگیرد.
♦ مردمکها بدون استثنا شکل دایره دارند، در حالت نگاه عادی، قسمتی از مردمک زیر پلک پنهان میشود. پس مراقب باشید که دایره مردمک را به طور کامل ترسیم نکنید، چون در این حالت، چشمها حالت وحشت زده یا متعجب به خود میگیرد.
با حرکت مردمک به سمت راست یا چپ، حجم پلک نیز کمی تغییر میکند. پلکهای بالا و پایین با هم تفاوت عمدهای دارند و حجم مژهها در پلکها نیز متفاوت است. در حین طراحی از چشمها یادتان باشد که چشمها را اول به طور جداگانه بررسی کنید و بکشید. بعد از اینکه دستتان قوی شد طراحی هر دو را انجام دهید به فاصله چشمها از هم دیگر (که برابر با اندازه یک چشم است) و هماهنگی و تناسب مردمکها با هم دیگر دقت کنید.
طرحها را کم رنگ بکشید و به ارزش هر خطی که میکشید دقت کنید. در ترسیم مژهها اغراق نکنید، آنها را با حجم و اندازه واقعی بکشید. برای کشیدن مژه ها، آنها را به بیرون از پلک بکشید، در نظر بگیرید که با خم شدن خط چشم، مژه هم خم میشود و همچنین در نظر داشته باشید که هر چقدر مژهها به مرکز خط نزدیک میشوند طولشان بلندتر میشود. همان طور که در شکل زیر نشان داده میشود.
در شکل بالا چشم از بغل نشان داده شده است. دقت کنید که در این زاویه، مردمک چشم بیضی شکل است. در این زاویه شکل چشم بیشتر مثلثی شکل است تا بادامی شکل است. مژهها هم یه مقدار متفاوت کشیده میشوند. هنوزم وقتی از مرکز چشم دور میشود کوتاه میشود، ولی این هم در نظر بگیرید که خمهای دیگری به سمت بالا و پایین در مژهها ایجاد میشود که در شکل سوم بالا میبینید.
معمولا برای پلک پایین چشم، از خط کم رنگ نازک، یا پهنای نوک مداد استفاده میشود. برای ترسیم پلک پایین و چین و چروکها به جای خط، از سایه کم رنگ پهنای مداد هم میشود استفاده کرد. پس از تمرین کافی، چشمها را با ابروها بکشید. دقت کنید که لازم نیست فرم چشم به طورذهنی بکشید فقط کافی است هرچیز را که میبینید بدون اغراق بکشید.
برای ترسیم ابروها، باید به این نکات توجه داشته باشید: جهت و حالت ابروها، ضخامت ابروها، فاصله ابرو از چشم و فاصله ابروها از یکدیگر.
نحوه ترسیم: ابتدا مسیر و حالت ابرو را خیلی کم رنگ مشخص نمایید. با پهنای مداد، سایه ضخیمی متناسب با پهنای ابرو ترسیم کنید. در جهت رویش موها با نوک تیز مداد، خطوط واضح و حالت دار بکشید. ابروها را با توجه به مدلی که در مقابل دارید، ترسیم کنید. رویش و جهت موها را به دقت بررسی نمایید.
نکتهای که باید در نظر داشت این است که لازم نیست موهای خیلی ریز ابرو که به سختی قابل دید هستند را بکشید. در ابتدا فقط یک تن خاکستری را اضافه کنید با مداد ۳b؛ و نقاط سایه دار و تیره را تیره میکنیم.
مثلا در عکس بالا سمت چپ و پایین این ابروی مردانه تیرهتر از بقیه ابرو هست. همچنین نقطه برجسته ابرو را که نور دریافت میکند باید روشنتر گذاشت. حالا مداد تیزی را برداشته و شروع به کشیدن موها به صورت پرتابی و سریع میکنیم هیچ چیز پیچیده نیست و این موها را کاملا تصادفی بکشید.
فقط کافی است جهت رویش موها را در نظر داشته باشید. حالا با پاک کن تیز چند عدد موی روشن را در لابلای موهای ابرو اضافه میکنیم. بعد زیر موها را کمی سایه میزنیم که تن پوست دیده میشود.
در این آموزش قصد دارم نحوه طراحی از بینی را براتان آموزش دهیم. برای کشیدن بینی باید مطالبی را در نظر داشته باشید:
بینی برجستهترین نقطه در چهره افراد است و همچون دیگر اعضای چهره از تنوع و گوناگونی برخوردار میباشد. برای ترسیم آن، لازم است شکل ساده آن را (که عبارت است از مخروط مثلث القاعده) در نظر داشته باشید.
فرم بینی را از جهات مختلف روبرو، نیم رخ و سه رخ مورد مطالعه قرار دهید. به تفاوت اندازه در پره ها، نوک، حجم و ارتفاع بینی در افراد مختلف توجه کنید سپس به طراحی از شکل بینی خود (به کمک آینه) بپردازید. در حین طراحی توجه داشته باشید که:
ابتدا فرم کلی را آن گونه که میبینید ترسیم کنید. به جای خط، از سایه و پهنای نوک مداد استفاده کنید. تیرهترین سایهها در پرههای بینی دیده میشود و تنها در همین قسمت هاست که میتوانید از خط نیز استفاده کنید. وقتی به ترسیم بینی از روبرو میپردازید فقط در بخشهای پایین بینی (پرهها و حفره ها) از خط استفاده کنید.
از آنجا که فرم بینی، حجم برجستهای دارد، به نور و سایه آن بیشتر توجه نمایید. وقتی چهره مدل در زاویه سه رخ یا نیم رخ باشد، میتوانید از خط نیز برای قسمتی از ارتفاع بینی استفاده کنید.
با مشاهده لبها در افراد مختلف متوجه میشوید که فرم لب، در تکمیل شخصیت و کاراکتر چهره نقش فراوانی دارد. ساختار کلی لب، امکان تغییر پذیری بسیار متنوعی دارد و هماهنگ با حالات روحی یا ظاهری شخص میتواند جنبه بیانی به خود بگیرد.
فرم لب و دهان خود را در آینه مشاهده کنید. حالتهای صحبت کردن، خندیدن، خوردن، خمیازه کشیدن، ناراحتی، شادی، اعتراض، فریاد زدن و ... را بررسی کرده و ببینید که بیشترن تغییر در کدام قسمت دهان دیده میشود؟ در گوشهها یا در قسمت میانی لبها؛ سپس به هماهنگی تغییر حالتها در چشم و لب به طور همزمان بپردازید.
علاوه بر حالتهای رفتاری، به تغییر فرم در اثر تغییر وضعیت سر و چهره (نیم رخ و سه رخ و ...) نیز بپردازید. با چرخش سر به پهلو، زیر یا بالا، لبها نیز تغییر فرم پیدا میکنند.
برای فرم لب مانند فرم چشم، یک بیضی با گوشههای تیز و بسته در نظر بگیرید و آن را از طول و عرض به چهار قسمت تقسیم کنید. لب بالا معمولاً باریکتر از لب پایین است. گاهی لب بالا و پایین در یک اندازه هستند و بسیار به ندرت پیش میآید که لب بالا ضخیمتر از لب پایین باشد.
بهتر است که برای ترسیم فرم لب، به جای خط، از سایه یا پهنای مداد استفاده کنید. دو گوشه لب با هم برابر و یک شکل هستند. لب پایین شامل گوشهها و بخش مرکزی یا وسط است. سایهای که برای لب بالا در نظر میگیرید باید قدری تیرهتر از لب پایین با شد. این تیرگی در گوشههای دهان نیز تغییر پیدا میکند.